امروز شنبه , 19 آبان 1403
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
دانلود تحقیق درمورد قديم ترين آثار زبان ايران
با دانلود تحقیق در مورد قديم ترين آثار زبان ايران در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق قديم ترين آثار زبان ايران را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق قديم ترين آثار زبان ايران ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:تحقیق در مورد قديم ترين آثار زبان ايران
فرمت فایل:word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:10 صفحه
قسمتی از فایل:
مورخان اسلامي نوشتهاند نخستين کسي که به زبان پارسي سخن گفت «کيومرث» بود و معلوم است که اين سخن افسانهاي بيش نيست. اما آنچه تا امروز از روي آثار صحيح و تاريخي به دست آمده است قديمترين کلامي از زبان ايراني که در دست ما ميباشد همان سخنان اشو زرتشت سپيتمان است که در سرودهاي ديني «گاثه» مندرج است و بعد از آن قسمتهاي قديم اوستا که غالب آنها نيز نظم است نه نثر؛ گاثه به زباني است که آرياييهاي هند نزديک بدان زبان کتابهاي ديني و ادبي قديم خود را تأليف و نظم نمودهاند، نام کتاب زردشت چنان که گذشت «اوپستاک» بود و گاهي از آن کتاب به عبارت «دَين» تعبير مي‌شده است. مخصوصا در کتاب پهلوي «بندهش» به جاي اوستا همه جا «دين» آمده است و خط اوستايي را هم بدين مناسبت «دَينْ دِپيوَريه» گويند، يعني خط دين و در «دينکرت» و ساير کتابها هرجا که گويد «زردشت دين آورد» مرادش اوستا است.
ديگر کتيبههايي است که از هخامنشيان باقي مانده است که مهمترين آنها کتيبهي بهستان (= بيستون) ميباشد و ما اينک اشاراتي به مجموع کتيبههاي سنگي و سفالي مينماييم :
1- در شهر پازارگاد يا پاسارکاد عبارتي بوده است به خط ميخي که : «من، کورش، پادشاه هخامنشيام» و نيز مجسمهاي از زير خاک در 1307 به اهتمام پروفسور هرتسفلد بيرون آمده و بر آن اين سطور نبشته است: «من، کورش، شاه بزرگم»
2- کتيبهي بيستون
اين نوشته بر تخته سنگي بزرگ در درهي کوچکي از کوه معروف به بيستون (بغستان) از طرف «داريوش» کنده شده است، و در زير نبشتهها صورت داريوش است که پاي خود را بر زبر مردي که بر زمين به پشت درافتاده است نهاده و کمان در دست دارد و پيشروي او نه نفر از طاغيان بريسمان بسته با جامههاي گوناگون ديده ميشوند و بر بالاي صفه پيکر «فَرَوَهَرْ» نمودار است و پشت سر داريوش دو تن از بزرگان ايستادهاند. داريوش در اين جا دو کتيبه دارد: يکي کتيبهي بزرگ به خط ميخي و به زبان فارسي قديم، عيلامي و بابلي در دو هزار کلمه؛ ديگر کتيبهاي کوچک به زبان فارسي و عيلامي در صد و پنجاه کلمه. خلاصهي اين نوشتهها شرح فتوحات داريوش و فرو نشاندن فتنهي بردياي دورغين «گئوتاماي مغ» و داستان نه تن از طاغيان ميباشد. اين کتيبه مهمترين ِکتيبههاي هخامنشي است و از روي اين نوشتهها قسمت بزرگي از تاريخ هخامنشي روشن ميگردد.
